Η δικαστική απόφαση που τιτλοφορείται η ανάρτηση,ως έμμεση πηγή δικαίου αποτελεί πλέον νομολογία έστω και αν άλλο δικαστήριο (ακόμη και ανώτερο) δώσει σε όμοια περίπτωση διαφορετική νομική λύση.
 |
| Είναι προφανές ότι θα καταχωρηθεί στα δικαστικά ιστορικά. |
Με μία απόφαση –κόλαφο για τον τρόπο και τις συνθήκες που λειτουργούν πολλά από τα ελληνικά κρατητήρια το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ηγουμενίτσας αθώωσε τους 17 κρατουμένους (βλέπε εδώ) που απέδρασαν στις 30 Σεπτεμβρίου από τα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσπρωτίας και ουσιαστικά καταδίκασε το Ελληνικό κράτος (αστυνομία, υπουργείο Δημόσιας τάξης) για τις απαράδεκτες, επικίνδυνες και προσβλητικές συνθήκες για την ανθρώπινη ζωή και υπόσταση, που υπάρχουν σε πολλά από τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων ανά τη χώρα.
Ας μην ξεχνάμε ότι για τον ίδιο λόγο η χώρα μας έχει καταγγελθεί για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Διαβάστε το σκεπτικό του δικαστηρίου, όπως περιγράφεται στην υπ’ αριθμό 682/2012 απόφασή του:
«Η πράξη αυτή είναι αρχικά και τελικά άδικη και επιπλέον αρχικά καταλογιστή σε καθένα των δραστών της.
Όμως αποδείχθηκε επιπλέον ότι οι συνθήκες κράτησης που βίωναν οι κατηγορούμενοι κρατούμενοι μέχρι την ημέρα απόδρασης τους και (σε αυτό το σημείο αναφέρει τις ημέρες κράτησης των 17 κρατουμένων από εννέα έως 45) είναι άθλιες και άκρως επικίνδυνες για ανθρώπινα όντα».
Η απόφαση περιγράφει και εξηγεί την αθλιότητα των συνθηκών κράτησης:
1) Το κρατητήριο στο οποίο κρατούνταν ουδέποτε καθαρίζεται ή απολυμαίνεται και γενικότερα δεν τηρούνται εντός αυτού ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες καθαριότητας και υγιεινής (υπάρχει μόνο μία χημική τουαλέτα για όλους τους κρατουμένους και βρίσκεται στο χώρο που κοιμούνται.
Δεν υφίσταται στο κρατητήριο καμμία παροχή νερού, οι δε κρατούμενοι υποφέρουν από ψείρες, ψύλλους, ψωρίαση, τύφο, δερματικές παθήσεις και λοιπές λοιμώδεις μεταδοτικές ή μη ασθένειες).
Έτσι, ο χώρος κράτησης των κατηγορουμένων αποτελεί σοβαρή εστία μικροβίων, ιών και λοιπών βλαπτικών για τον άνθρωπο μικροοργανισμών, η ανάπτυξη των οποίων ευνοείται από τη συνεχή σώρευση μεγάλου αριθμού κρατουμένων από διάφορες χώρες προέλευσης (κυρίως της Ασίας ή της Αφρικής), που δεν έχουν πλυθεί / καθαριστεί ή αλλάξει ρουχισμό επί εβδομάδες ή και μήνες.2) Στο εν λόγω κρατητήριο, που έχει συνολικό εμβαδά 15,00 m2 στοιβάζονται άνω των 30 άτομα, με αποτέλεσμα να μην επαρκεί ο χώρος για όλους και να αδυνατούν να ξαπλώσουν όλοι τα βράδια στο έδαφος (δεν υφίστανται κλίνες) για να κοιμηθούν.
3) Οι κατηγορούμενοι ήσαν περιορισμένοι στο κρατητήριο επί 24 ώρες το 24ωρο χωρίς δυνατότητα εξόδου, άσκησης, αναψυχής ή αυλισμού.
Και το δικαστήριο αποφασίζει:
«Ως εκ τούτου, κρίνεται ότι απέδρασαν για να αποτρέψουν σοβαρό και αναπότρεπτο με άλλα μέσα κίνδυνο που απειλούσε χωρίς δική τους υπαιτιότητα την υγεία τους και ειδικότερα για να αποτρέψουν τη μόλυνση τους από μεταδοτικές μολυσματικές ασθένειες, δεδομένης της ιδιαιτέρως δυσχερούς πρόσβασης τους σε ιατρική φροντίδα, φαρμακευτική αγωγή και νοσοκομειακή περίθαλψη. Για το λόγο αυτό κρίνεται ότι αίρεται ο αρχικός καταλογισμός της (αρχικώς και τελικώς) άδικης πράξης της απόδρασης που τέλεσαν».
Με βάση τα παραπάνω το δικαστήριο έκρινε ότι παραβιάζονται τα άρθρα 3, 8, 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, κήρυξε τους κατηγορούμενους αθώους, ενώ επέβαλε στο Δημόσιο να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα.
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
Ιπποκράτους 44 - Αθήνα