Χρόνια τώρα το οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι συγκυβερνήσεις τους, οι εκλεκτοί τους στο Δήμο και στην Περιφέρεια, δεν λύνουν το πρόβλημα, για να κερδοσκοπούν οι εργολάβοι μικροί και μεγάλοι, για να έρθουν οι καπιταλιστικοί όμιλοι σαν «σωτήρες» για να κερδοσκοπήσουν με πανάκριβα τέλη και μεθόδους διαχείρισης επικίνδυνες για τους ανθρώπους και για το περιβάλλον.
Την διαχείριση των απορριμμάτων να την έχει ενιαίος κρατικός φορέας, που με επιστημονικά κριτήρια θα κάνει τις χωροθετήσεις, θα επιλέγει τις μεθόδους διαχείρισης με προτεραιότητα τη διαλογή στην πηγή, που θα σέβεται την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον.
η θέσμιση των “κοινοτικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων” μαζί με το ρόλο των ΜΚΟ δημιουργούν το πλαίσιο των προγραμμάτων “κοινωφελούς” εργασίας.
Πρόκειται για προγράμματα πεντάμηνης διάρκειας που απευθύνονται σε περίπου 57.000 ανέργους, με αμοιβή 625 ευρώ το μήνα, ανεξάρτητα από την ειδικότητα τους, χωρίς επιδόματα αδείας, δώρα γιορτών, τριετίες ή άλλα επιδόματα που απορρέουν από τις σπουδές και την ειδίκευση του εργαζομένου. Μεσολαβητές για την πρόσληψη ανέργων ή αλλιώς “ενοικίαση” είναι οι διάφορες ΜΚΟ που μετατρέπονται σε γραφεία ενοικίασης εργαζομένων, τσεπώνοντας για τη μεσολάβηση τους ποσό που αντιστοιχεί στο 5% της μισθολογικής εισφοράς, προκειμένου να καλύψουν πάγιες και διαρκείς θέσεις στους δήμους, στις περιφέρειες, ακόμα και σε νοσοκομεία. Ουσιαστικά, οι ανακυκλώσιμοι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα καλύπτουν θέσεις άσχετες με το αντικείμενο πρόσληψής τους και αντικαθιστούν συμβασιούχους στο δημόσιο που απολύθηκαν ή μόνιμους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.
Συνεπώς, η εναλλαγή ανέργου-εργαζόμενου, που τείνει να γίνει εργασιακό καθεστώς, αφενός, στοχεύει στον κατακερματισμό του εργαζόμενου προσφέροντας φτηνή εργασία στον κρατικό μηχανισμό, αφετέρου, λειτουργεί ως μέσο τρομοκρατίας προς όλους τους ανέργους, καθιστώντας σαφές ότι όποιος θέλει να εργαστεί πρέπει να αποδεχτεί τους όρους εργασιακής “σκλαβιάς”, γιατί «η ουρά είναι μεγάλη».
Απέναντι στη στοχευμένη επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» από ΟΑΕΔ, Δήμους, ΜΚΟ, ΓΣΕΕ, Κράτος, που νομιμοποιούν την ενοικιαζόμενη εργασία, πρέπει να δημιουργηθούν εστίες αντίστασης, παρ’ όλο που η μάχη φαντάζει άνιση. Να γίνει συνείδηση ότι το “δίκαιο” δεν θα επιτευχθεί μόνο μέσα από κινήσεις σε νομικό επίπεδο, αλλά μέσα από αυτοοργανωμένες, οριζόντιες δομές και συλλογικές διαδικασίες ζυμώσεων και αλληλεγγύης. Ν’ ακούμε και να μοιραζόμαστε. Να σκεφτόμαστε και να προτείνουμε, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν στην κατάλυση αυτού του κοινωνικο-οικονομικού συστήματος της μισθωτής σκλαβιάς και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Αν δεν μπορείς, προς το παρόν, να αλλάξεις τη ζωή σου
πρoσπάθησε, τουλάχιστον, να μην την εξευτελίζεις.
Εμείς ούτε μετόχους έχουμε ούτε μέρισμα δίδουμε. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κοινωνική αντιπρόταση στην ιδιωτικοποίηση και στον νεοφιλευθερισμό, καθώς τα κέρδη από την τοπική ανάπτυξη δεν θα πηγαίνουν πια στις τσέπες λίγων ιδιωτών, αλλά θα καλύπτουν τις κοινωνικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας
Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας. Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν, 1870-1924, Σοβιετικός ηγέτης
αναβοώντας Αναβοώ: κραυγάζω ισχυρά, ανακράζω, αλλά και θρηνώ γοερώς.
Διατείνομαι: ως προς τον λόγο, σημαίνει υποστηρίζω κάτι ζωηρώς.
Αποσαφηνίζω (ή αποσαφώ) : καθιστώ κάτι σαφές, διευκρινίζω.
Εξαγγέλλω: διακηρύσσω, διαλαλώ, προδίδω μυστικό, αναγγέλλω επισήμως.
Άγγελος: Πρόσωπο του αρχαίου δράματος. Ο αγγελιαφόρος που έφερνε στον χώρο της σκηνής ειδήσεις από μακριά.
Στριγκλιά: μεταφέρω την ερμηνεία ως έχει απ’ το λεξικό μου, γιατί μου άρεσε…: «κραυγάζω με απεχθώς οξείαν και διαπεραστικήν φωνήν». - ΠΑΛΑΜΑΡΗς
Βροντολαλώ: διαλαλώ ηχηρώς.
σκωπτικός, -ή, -ό
που κοροϊδεύει, που ενοχλεί κάποιον εμπαίζοντάς τον
ονειδίζοντας την κακοδαιμονία τους,Ονειδίζω: Σημαίνει κατά κύριο λόγο κατηγορώ ή επικρίνω, επιπλήττω ή επιτιμώ, ωστόσο χρησιμοποιείται και ως χλευάζω ή περιπαίζω.
Εγώ εν διατείνομαι, ότι η άνω ετυμολογία πολλώ εστί φυσικωτέρα και ομαλωτέρα της του κ. Φαβρικίου ζητούντος να παραγάγη το Αμφείον εκ του Αμφιαράου!!
Είμαστε αυτό που προσποιούμαστε, γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τι προσποιούμαστε.Kurt Vonnegut, 1922-2007, Αμερικανός συγγραφέας επιστ. φαντασίας
Όταν κάποιος διατείνεται ότι δεν είναι ζήτημα χρημάτων αλλά θέμα αρχής, τότε είναι ζήτημα χρημάτων.Αβραάμ Λίνκολν, 1809-1865, Αμερικανός πρόεδρος
Την διαχείριση των απορριμμάτων να την έχει ενιαίος κρατικός φορέας, που με επιστημονικά κριτήρια θα κάνει τις χωροθετήσεις, θα επιλέγει τις μεθόδους διαχείρισης με προτεραιότητα τη διαλογή στην πηγή, που θα σέβεται την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον.
η θέσμιση των “κοινοτικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων” μαζί με το ρόλο των ΜΚΟ δημιουργούν το πλαίσιο των προγραμμάτων “κοινωφελούς” εργασίας.
Πρόκειται για προγράμματα πεντάμηνης διάρκειας που απευθύνονται σε περίπου 57.000 ανέργους, με αμοιβή 625 ευρώ το μήνα, ανεξάρτητα από την ειδικότητα τους, χωρίς επιδόματα αδείας, δώρα γιορτών, τριετίες ή άλλα επιδόματα που απορρέουν από τις σπουδές και την ειδίκευση του εργαζομένου. Μεσολαβητές για την πρόσληψη ανέργων ή αλλιώς “ενοικίαση” είναι οι διάφορες ΜΚΟ που μετατρέπονται σε γραφεία ενοικίασης εργαζομένων, τσεπώνοντας για τη μεσολάβηση τους ποσό που αντιστοιχεί στο 5% της μισθολογικής εισφοράς, προκειμένου να καλύψουν πάγιες και διαρκείς θέσεις στους δήμους, στις περιφέρειες, ακόμα και σε νοσοκομεία. Ουσιαστικά, οι ανακυκλώσιμοι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα καλύπτουν θέσεις άσχετες με το αντικείμενο πρόσληψής τους και αντικαθιστούν συμβασιούχους στο δημόσιο που απολύθηκαν ή μόνιμους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.
Συνεπώς, η εναλλαγή ανέργου-εργαζόμενου, που τείνει να γίνει εργασιακό καθεστώς, αφενός, στοχεύει στον κατακερματισμό του εργαζόμενου προσφέροντας φτηνή εργασία στον κρατικό μηχανισμό, αφετέρου, λειτουργεί ως μέσο τρομοκρατίας προς όλους τους ανέργους, καθιστώντας σαφές ότι όποιος θέλει να εργαστεί πρέπει να αποδεχτεί τους όρους εργασιακής “σκλαβιάς”, γιατί «η ουρά είναι μεγάλη».
Απέναντι στη στοχευμένη επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» από ΟΑΕΔ, Δήμους, ΜΚΟ, ΓΣΕΕ, Κράτος, που νομιμοποιούν την ενοικιαζόμενη εργασία, πρέπει να δημιουργηθούν εστίες αντίστασης, παρ’ όλο που η μάχη φαντάζει άνιση. Να γίνει συνείδηση ότι το “δίκαιο” δεν θα επιτευχθεί μόνο μέσα από κινήσεις σε νομικό επίπεδο, αλλά μέσα από αυτοοργανωμένες, οριζόντιες δομές και συλλογικές διαδικασίες ζυμώσεων και αλληλεγγύης. Ν’ ακούμε και να μοιραζόμαστε. Να σκεφτόμαστε και να προτείνουμε, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν στην κατάλυση αυτού του κοινωνικο-οικονομικού συστήματος της μισθωτής σκλαβιάς και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Αν δεν μπορείς, προς το παρόν, να αλλάξεις τη ζωή σου
πρoσπάθησε, τουλάχιστον, να μην την εξευτελίζεις.
Εμείς ούτε μετόχους έχουμε ούτε μέρισμα δίδουμε. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κοινωνική αντιπρόταση στην ιδιωτικοποίηση και στον νεοφιλευθερισμό, καθώς τα κέρδη από την τοπική ανάπτυξη δεν θα πηγαίνουν πια στις τσέπες λίγων ιδιωτών, αλλά θα καλύπτουν τις κοινωνικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας
Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας. Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν, 1870-1924, Σοβιετικός ηγέτης
αναβοώντας Αναβοώ: κραυγάζω ισχυρά, ανακράζω, αλλά και θρηνώ γοερώς.
Διατείνομαι: ως προς τον λόγο, σημαίνει υποστηρίζω κάτι ζωηρώς.
Αποσαφηνίζω (ή αποσαφώ) : καθιστώ κάτι σαφές, διευκρινίζω.
Εξαγγέλλω: διακηρύσσω, διαλαλώ, προδίδω μυστικό, αναγγέλλω επισήμως.
Άγγελος: Πρόσωπο του αρχαίου δράματος. Ο αγγελιαφόρος που έφερνε στον χώρο της σκηνής ειδήσεις από μακριά.
Στριγκλιά: μεταφέρω την ερμηνεία ως έχει απ’ το λεξικό μου, γιατί μου άρεσε…: «κραυγάζω με απεχθώς οξείαν και διαπεραστικήν φωνήν». - ΠΑΛΑΜΑΡΗς
Βροντολαλώ: διαλαλώ ηχηρώς.
σκωπτικός, -ή, -ό
που κοροϊδεύει, που ενοχλεί κάποιον εμπαίζοντάς τον
ονειδίζοντας την κακοδαιμονία τους,Ονειδίζω: Σημαίνει κατά κύριο λόγο κατηγορώ ή επικρίνω, επιπλήττω ή επιτιμώ, ωστόσο χρησιμοποιείται και ως χλευάζω ή περιπαίζω.
Εγώ εν διατείνομαι, ότι η άνω ετυμολογία πολλώ εστί φυσικωτέρα και ομαλωτέρα της του κ. Φαβρικίου ζητούντος να παραγάγη το Αμφείον εκ του Αμφιαράου!!
Είμαστε αυτό που προσποιούμαστε, γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τι προσποιούμαστε.Kurt Vonnegut, 1922-2007, Αμερικανός συγγραφέας επιστ. φαντασίας
Όταν κάποιος διατείνεται ότι δεν είναι ζήτημα χρημάτων αλλά θέμα αρχής, τότε είναι ζήτημα χρημάτων.Αβραάμ Λίνκολν, 1809-1865, Αμερικανός πρόεδρος