Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Μιά φορά κι έναν καιρό στο Cabaret Voltaire

ΖΥΡΙΧΗ 1916
Σ’ έναν στενό δρομάκι, την Spiegelgasse στον αριθμό 1, ο Γερμανός ποιητής Hugo Bell μαζί με τους φίλους του ποιητές Emily Hennings, Tristan Tzare, Richard Huelsenbeck και τους ζωγράφους Marcel Janco και Arthur Segal, ανοίγουν το περιβόητο «Cabaret Voltaire», το άντρο των ντανταϊστών.
Είναι γνωστό το κίνημα των ντανταϊστών που είχε σαν πρόθεση να ανατρέψει όλα τα ως τότε δεδομένα στην Τέχνη, όλους τους κανόνες και τους νόμους που σιγά-σιγά μέσα από τους αιώνες, την όρισαν.
Εκεί τις νύχτες, ποιητές όπως ο Apollinaire κι ο Marinetti απάγγελλαν τα «περίεργα» ποιήματά τους, ηθοποιοί παρίσταναν αλλούτερα θεατρικά μονόπρακτα και ζωγράφοι αναρτούσαν τους επαναστατικούς πίνακες τους.
Μεταξύ των ζωγράφων, ο Picasso κι ο Modigliani. Όλη νύχτα ένα πανδαιμόνιο από φωνές καλλιτεχνών έκαναν τους γείτονες να ξενυχτούν και να διαμαρτύρονται.
Ένας απ’ αυτούς ήταν κι ο Lenin, στον αριθμό 16 της Spiegelgasse, που εκείνη την εποχή κρυβόταν οργανώνοντας την δολοφονία του Τσάρου.
Εκεί, στο «Cabaret Voltaire» ο James Joyce εμπνεύστηκε τον «Οδυσσέα» του. Όπως και να “χει το «Cabaret Voltaire» στη διάρκεια της μικρής ζωής του άφησε εποχή.