Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Το Εργατικό Αντιμπεριαλιστικό Μέτωπο για τα 23 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Τεμπονέρα

                                                     Η ανακοίνωση του ΕΑΜ
 «Νίκο Τεμπονέρα, 23 χρόνια μετά νοιώθουμε ότι απομακρύνεσαι. Αλλά όχι εσύ είσαι μαζί μας με καρφωμένο το βλέμμα σου στο παρόν μας. 
Εδώ ανάμεσα μας. Εδώ σε μια βαριά αλυσίδα γεγονότων ατελείωτη και φρικιαστική για τον εργαζόμενο λαό, τους νέους και τις νέες. Εδώ που τον περασμένο Δεκέμβρη δύο χρυσαυγίτες δολοφόνοι λίγο πριν χαράξει στα Πετράλωνα μαχαίρωσαν τον Σεχζάτ Λουκμάν γιατί ήταν μετανάστης! Εδώ που το Σεπτέμβρη του 2013 ο χρυσαυγίτης Ρουπακιάς μαχαίρωσε εν ψυχρώ το παλικάρι, αντιφασίστα, μουσικό Παύλο Φύσσα.
Εδώ στο Κερατσίνι που η αποκοτιά, η λεβεντιά του Παύλου Φύσσα ανέκοψε τη ματωμένη εικοσαετία προέλασης του φασισμού της Χρυσής Αυγής. Σε μια νύχτα τους  έπνιξε το αίμα του Φύσσα και μετά ήρθαν τα αφεντικά τους να διαχειριστούν μαζί με τα αποκαΐδια της ζωής που μας κλέβουν και τον αντιφασισμό!!!!
Κρυμμένες δικογραφίες, συλλήψεις, προφυλακίσεις, τηλεοπτικά σόου, απαγόρευση χρηματοδότησης της εγκληματικής οργάνωσης!!! Χωρίς ποτέ να ομολογήσουν όλοι ότι αυτό είναι η καραμπινάτη τρομοκρατία τους απέναντι στην κοινωνία της εργασίας. Γιατί το ματωμένο μαχαίρι που έκοψε το νήμα της ζωής του Σ. Λουκμάν και του Π. Φύσσα γράφει Χρυσή Αυγή, αλλά το θηκάρι γράφει συγκυβέρνηση και τρόικα.
Θυμάσαι Νίκο! Όπως το λοστάρι έγραφε Καλαμπόκας –παρακράτος και το χέρι έγραφε κυβέρνηση και κράτος. Όποιος το ξεχνάει ή κάνει ότι δεν το βλέπει και χάνεται σε «βαθυστόχαστες» αναλύσεις, αλλάζει στρατόπεδο ακούσια ή εκούσια.Γιατί εδώ σωρεύονται ερείπια και «τάξη» που ζυγώνουν τον ουρανό και απειλούν να μας σαρώσουν, με απέραντη αναμονή κινδύνου στο αποτύπωμα όλης της Αριστεράς.
Ένα αποτύπωμα για τη Δευτέρα παρουσία!! γιατί η Πρώτη παρουσία πρέπει να μείνει ασάλευτη και σταθερή στον καπιταλισμό που σαπίζει!!! Περιμένοντας το σοσιαλισμό και τη λαϊκή εξουσία εξ ουρανού, χωρίς τα «θαύματα» του ΣΥΡΙΖΑ!! Ένα αποτύπωμα χαμένο στις «ευπαθείς ομάδες» και μια αταξική ανθρωπιστική κρίση, στρογγυλεύοντας τις κόχες της βαρβαρότητας που βιώνουν οι άνεργοι, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, οι ανασφάλιστοι, οι «πληρωμένοι» των 200 ή 300 ευρώ, οι άστεγοι, με την απώλεια μέρους του παρασιτικού καταναλωτισμού της μεσαίας και ανώτερης τάξης.
Εδώ και καιρό ήρθε η ώρα της αριστεράς, φοβόμαστε μην περάσει χωρίς να το καταλάβουμε και εμείς και κυρίως οι αντίπαλοι μας. Το αποτύπωμα των μορφών του Νίκου Τεμπονέρα, του Σαχζάτ Λουκμάν, του Παύλου Φύσσα και δεκάδων ανώνυμων αγωνιστών είναι καθαρό και μας γνέφει με τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου : « εμείς μερτικό δε ζητήσαμε… Τίποτα Μόνο θυμηθείτε το : Αν η ελευθερία δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματος μας.Εδώ θα μας σκοτώνουν…».