ΠΡΟΣ: Γραμματέα Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Ν. Κορινθίας.
ΚΟΙΝ.: 1) Πρόεδρο ΠΑΣΟΚ.
2) Γραμματέα Κ.Π.Ε. ΠΑΣΟΚ.
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ:
Αξιότιμε Γραμματέα,
«Όταν η Ελληνική κοινωνία αφανίζεται, καθώς οι συμπολίτες μας σπρώχνονται στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο, όταν σε αυτή τη χώρα καταφέραμε να νιώθουμε περήφανοι μόνο για τα συσσίτια και τις δομές αλληλεγγύης που στήνονται καθημερινά», εμείς σερνόμαστε πίσω από τις προσωπικές-δογματικές επιλογές του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και μιας ηγετικής ομάδας που τον ακολουθεί τυφλά.Καλούμαστε λοιπόν να συμμετέχουμε σε συνεδριάσεις και συσκέψεις στείρες πολιτικού νοήματος, άγονες πολιτικού λόγου. Η προσωπική μας ευαισθησία απορεί: Για πόσο ακόμα οφείλουμε να είμαστε στρατιώτες σε ένα ανύπαρκτο κόμμα, σε ένα θνήσκοντα οργανισμό που απώλεσε την κοινωνική του βάση; Και επί μέρους ποιός ο θεσμικός ρόλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και ποιές πολιτικές εξυπηρετεί; Γιατί ο αντιπολιτευτικός της οίστρος εξαντλείται μόνο σε κλειστές συνεδριάσεις μυημένων και δεν κατευθύνεται προς τους θεσμικά υπεύθυνους; Σε τί χρησιμεύουν οι συσκέψεις, όταν ελλείπει πολιτικά κοινός τόπος μεταξύ των μελών της; Όταν κατατρώγουμε τις σάρκες μας, αναλώνοντας εαυτούς σε αντεγκλήσεις, ύβρεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς εναντίον μέλους της ΚΠΕ του κόμματος;
Για ποιούς λόγους στις περιφερειακές αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2014 η Νομαρχιακή της Κορίνθου στήριξε διαφορετική επιλογή από αυτήν της Χαριλάου Τρικούπη; Αποτελούσε κίνηση υψηλής πολιτικής σημασίας; Ποιό το πολιτικό όφελος, παρεκτός της σύγχυσης που προκάλεσε στα μέλη και τα στελέχη της; Εν τέλει αφουγκράζεται το παλμό της τοπικής κοινωνίας ή λειτουργεί ερήμην του; Ποιούς εκφράζει και σε ποιούς απευθύνεται;
Αγαπητέ Γραμματέα
Το ΠΑΣΟΚ σταδιακά έχασε το στρατηγικό προσανατολισμό του. Εφάρμοσε πολιτικές ξένες προς τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατικής παράταξης. Ανέδειξε σε θέσεις ευθύνης πρόσωπα που αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του. Απώλεσε υψηλού νοήματος και αξίας λέξεις, όπως: προοδευτικό, κίνημα, κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοκρατία. Εφάρμοσε νεοφιλελεύθερες πολιτικές (ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων, απορρύθμιση) και εξαφάνισε τη μεσαία τάξη. Υποχώρησε από υπαρξιακές, συστατικές, θεμελιώδεις αξίες, καταπάτησε ιστορικές κόκκινες γραμμές και νομιμοποίησε αντιδημοκρατικές πράξεις, όπως αυτή του κλεισίματος της ΕΡΤ. Έχριζε ανάξιους και επικίνδυνους άρχοντες για τη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το κωμικοτραγικό είναι πώς κάποιοι από αυτούς σήμερα αποτελούν τους φανατικότερους εχθρούς του.
Η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει κόψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με την κοινωνία. Ζει σε έναν εξωπραγματικό κόσμο. Ενώπιον του φόβου, της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας του ελληνικού λαού, αντιδρά με λεονταρισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα. Απαξιώνει δε συστηματικά τα στελέχη της παράταξης, αρκούμενη στα ευήκοα ώτα των πειθήνιων οργάνων της. Κυρίως όμως μετατρέπει τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη σε ένα προσωποπαγές κομματίδιο. Αυτό διεφάνη περίτρανα στις Ευρωεκλογές, όπου ένα ιστορικό κόμμα, που απολάμβανε της αγάπης του μισού σχεδόν ελληνικού λαού, οδηγήθηκε στη μοίρα ενός αποκόμματος. Έκρυψαν τη δυναμική ενός μεγάλου πολιτικού σχηματισμού πίσω από φυλλώματα «ελιάς» και έστησαν προσχηματικά συνέδρια με θέμα την κεντροαριστερά. Ο χώρος μας έγινε αντικείμενο εμπαιγμού και διάφορα μαγαζάκια στήθηκαν πρόχειρα για να καλύψουν τον πολύπαθο χώρο της προοδευτικής αναζήτησης.
Προσωπικά, είχα πάντοτε το θάρρος της γνώμης, την οποία διατύπωνα ευθαρσώς στα αρμόδια όργανα, σεβόμενη τη θεσμική ορθότητα. Λειτουργούσα πάντοτε ως μέρος του «όλου» ΠΑΣΟΚ με πολιτικά κριτήρια, με βαθιά πίστη στην ιδέα του δημοκρατικού σοσιαλισμού, δεν κρύφτηκα ποτέ και πίσω από κανέναν. Κάθε που χρειαζόταν έμπαινα μπροστά και αγωνίστηκα με πάθος προσδοκώντας την αναγέννηση της παράταξης. Πάντα με υπομονή για την αλλαγή, διατηρούσα άσβεστη την ενδόμυχη ελπίδα για τη μεγάλη ποιοτική ανατροπή. Πίστευα ότι στην εποχή της οικονομικής κρίσης οφείλαμε ως Δημοκρατική Παράταξη να βάλουμε τον πήχυ ψηλά και να υπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον. Με λύπη όμως διαπίστωσα ότι για τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, το εθνικό συμφέρον ταυτίζεται με τον αγώνα για πολιτική επιβίωση όλων αυτών που κουβαλούν ένοχο παρελθόν. Το εθνικό συμφέρον ταυτίζεται με την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, με τον μεταρρυθμιστικό λαϊκισμό και την αναξιοκρατία. Το εθνικό συμφέρον για το σύγχρονο ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβάνει τα ηθικά κακουργήματα σε αξιοπρεπείς ανθρώπους, επιτυχημένους στον χώρο τους, αφοσιωμένους στο καθήκον τους.
Μην απορούμε εκ των υστέρων, για τις συνθήκες επώασης του αυγού του φιδιού, του μιάσματος της Χρυσής Αυγής…. Δεν χρειάζεται εκ των υστέρων να χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα!
Σύντροφοι, με σεβασμό στην ιστορική προσφορά του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία, και τιμώντας τις χιλιάδες των συμπολιτών μου που με εμπιστεύτηκαν στις εθνικές εκλογές του 2012, είμαι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένη να σας υποβάλλω την παραίτησή μου από την Τιμητική –για εμένα- θέση του μέλους του ΠΑΣΟΚ.
Είναι σαφές ότι η παραίτησή μου δεν αφορά σε διάψευση προσωπικών προσδοκιών κομματικής ανέλιξης. Αφορά σε διάψευση των ελπίδων και των προσδοκιών για ένα καλύτερο αύριο. Αρνούμαι πλέον να παρέχω άλλοθι –διά της φυσικής μου παρουσίας- στον κατήφορο της Ιστορικής μας παράταξης.
Θέλω να σας ευχαριστήσω για την κοινή πορεία όλων αυτών των ετών.-
Με τιμή
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΙΚΗΤΟΛΙΑ
ΚΟΙΝ.: 1) Πρόεδρο ΠΑΣΟΚ.
2) Γραμματέα Κ.Π.Ε. ΠΑΣΟΚ.
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ:
Αξιότιμε Γραμματέα,
«Όταν η Ελληνική κοινωνία αφανίζεται, καθώς οι συμπολίτες μας σπρώχνονται στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο, όταν σε αυτή τη χώρα καταφέραμε να νιώθουμε περήφανοι μόνο για τα συσσίτια και τις δομές αλληλεγγύης που στήνονται καθημερινά», εμείς σερνόμαστε πίσω από τις προσωπικές-δογματικές επιλογές του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και μιας ηγετικής ομάδας που τον ακολουθεί τυφλά.Καλούμαστε λοιπόν να συμμετέχουμε σε συνεδριάσεις και συσκέψεις στείρες πολιτικού νοήματος, άγονες πολιτικού λόγου. Η προσωπική μας ευαισθησία απορεί: Για πόσο ακόμα οφείλουμε να είμαστε στρατιώτες σε ένα ανύπαρκτο κόμμα, σε ένα θνήσκοντα οργανισμό που απώλεσε την κοινωνική του βάση; Και επί μέρους ποιός ο θεσμικός ρόλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και ποιές πολιτικές εξυπηρετεί; Γιατί ο αντιπολιτευτικός της οίστρος εξαντλείται μόνο σε κλειστές συνεδριάσεις μυημένων και δεν κατευθύνεται προς τους θεσμικά υπεύθυνους; Σε τί χρησιμεύουν οι συσκέψεις, όταν ελλείπει πολιτικά κοινός τόπος μεταξύ των μελών της; Όταν κατατρώγουμε τις σάρκες μας, αναλώνοντας εαυτούς σε αντεγκλήσεις, ύβρεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς εναντίον μέλους της ΚΠΕ του κόμματος;Για ποιούς λόγους στις περιφερειακές αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2014 η Νομαρχιακή της Κορίνθου στήριξε διαφορετική επιλογή από αυτήν της Χαριλάου Τρικούπη; Αποτελούσε κίνηση υψηλής πολιτικής σημασίας; Ποιό το πολιτικό όφελος, παρεκτός της σύγχυσης που προκάλεσε στα μέλη και τα στελέχη της; Εν τέλει αφουγκράζεται το παλμό της τοπικής κοινωνίας ή λειτουργεί ερήμην του; Ποιούς εκφράζει και σε ποιούς απευθύνεται;
Αγαπητέ Γραμματέα
Το ΠΑΣΟΚ σταδιακά έχασε το στρατηγικό προσανατολισμό του. Εφάρμοσε πολιτικές ξένες προς τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατικής παράταξης. Ανέδειξε σε θέσεις ευθύνης πρόσωπα που αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του. Απώλεσε υψηλού νοήματος και αξίας λέξεις, όπως: προοδευτικό, κίνημα, κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοκρατία. Εφάρμοσε νεοφιλελεύθερες πολιτικές (ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων, απορρύθμιση) και εξαφάνισε τη μεσαία τάξη. Υποχώρησε από υπαρξιακές, συστατικές, θεμελιώδεις αξίες, καταπάτησε ιστορικές κόκκινες γραμμές και νομιμοποίησε αντιδημοκρατικές πράξεις, όπως αυτή του κλεισίματος της ΕΡΤ. Έχριζε ανάξιους και επικίνδυνους άρχοντες για τη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το κωμικοτραγικό είναι πώς κάποιοι από αυτούς σήμερα αποτελούν τους φανατικότερους εχθρούς του.
Η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει κόψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με την κοινωνία. Ζει σε έναν εξωπραγματικό κόσμο. Ενώπιον του φόβου, της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας του ελληνικού λαού, αντιδρά με λεονταρισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα. Απαξιώνει δε συστηματικά τα στελέχη της παράταξης, αρκούμενη στα ευήκοα ώτα των πειθήνιων οργάνων της. Κυρίως όμως μετατρέπει τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη σε ένα προσωποπαγές κομματίδιο. Αυτό διεφάνη περίτρανα στις Ευρωεκλογές, όπου ένα ιστορικό κόμμα, που απολάμβανε της αγάπης του μισού σχεδόν ελληνικού λαού, οδηγήθηκε στη μοίρα ενός αποκόμματος. Έκρυψαν τη δυναμική ενός μεγάλου πολιτικού σχηματισμού πίσω από φυλλώματα «ελιάς» και έστησαν προσχηματικά συνέδρια με θέμα την κεντροαριστερά. Ο χώρος μας έγινε αντικείμενο εμπαιγμού και διάφορα μαγαζάκια στήθηκαν πρόχειρα για να καλύψουν τον πολύπαθο χώρο της προοδευτικής αναζήτησης.
Προσωπικά, είχα πάντοτε το θάρρος της γνώμης, την οποία διατύπωνα ευθαρσώς στα αρμόδια όργανα, σεβόμενη τη θεσμική ορθότητα. Λειτουργούσα πάντοτε ως μέρος του «όλου» ΠΑΣΟΚ με πολιτικά κριτήρια, με βαθιά πίστη στην ιδέα του δημοκρατικού σοσιαλισμού, δεν κρύφτηκα ποτέ και πίσω από κανέναν. Κάθε που χρειαζόταν έμπαινα μπροστά και αγωνίστηκα με πάθος προσδοκώντας την αναγέννηση της παράταξης. Πάντα με υπομονή για την αλλαγή, διατηρούσα άσβεστη την ενδόμυχη ελπίδα για τη μεγάλη ποιοτική ανατροπή. Πίστευα ότι στην εποχή της οικονομικής κρίσης οφείλαμε ως Δημοκρατική Παράταξη να βάλουμε τον πήχυ ψηλά και να υπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον. Με λύπη όμως διαπίστωσα ότι για τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, το εθνικό συμφέρον ταυτίζεται με τον αγώνα για πολιτική επιβίωση όλων αυτών που κουβαλούν ένοχο παρελθόν. Το εθνικό συμφέρον ταυτίζεται με την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, με τον μεταρρυθμιστικό λαϊκισμό και την αναξιοκρατία. Το εθνικό συμφέρον για το σύγχρονο ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβάνει τα ηθικά κακουργήματα σε αξιοπρεπείς ανθρώπους, επιτυχημένους στον χώρο τους, αφοσιωμένους στο καθήκον τους.
Μην απορούμε εκ των υστέρων, για τις συνθήκες επώασης του αυγού του φιδιού, του μιάσματος της Χρυσής Αυγής…. Δεν χρειάζεται εκ των υστέρων να χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα!
Σύντροφοι, με σεβασμό στην ιστορική προσφορά του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία, και τιμώντας τις χιλιάδες των συμπολιτών μου που με εμπιστεύτηκαν στις εθνικές εκλογές του 2012, είμαι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένη να σας υποβάλλω την παραίτησή μου από την Τιμητική –για εμένα- θέση του μέλους του ΠΑΣΟΚ.
Είναι σαφές ότι η παραίτησή μου δεν αφορά σε διάψευση προσωπικών προσδοκιών κομματικής ανέλιξης. Αφορά σε διάψευση των ελπίδων και των προσδοκιών για ένα καλύτερο αύριο. Αρνούμαι πλέον να παρέχω άλλοθι –διά της φυσικής μου παρουσίας- στον κατήφορο της Ιστορικής μας παράταξης.
Θέλω να σας ευχαριστήσω για την κοινή πορεία όλων αυτών των ετών.-
Με τιμή
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΙΚΗΤΟΛΙΑ