Την Πέμπτη 21 Νοέμβρη στο πολιτικό - πολιτιστικό στέκι που βρίσκεται στην οδό Κλεισθένους 36,στον πεζόδρομο του Κιάτου,θα προβληθεί η ταινία «Κατάσταση πολιορκίας» σκηνοθετημένη από τον ειδήμονα του πολιτικού κινηματογράφου Κώστα Γαβρά
Ο Γαβράς μετα το Ζ , συνεχίζει το ταξίδι του ανά τον κόσμο εντοπίζοντας πολιτικές καταστάσεις που δύσκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν δημοκρατικές, δίνοντας κι επισήμως σάρκα και οστά, ως κύριος εκφραστής του, σε ένα genre που μέχρι τώρα δεν υπήρχε καταχωρημένο στα αλμανάκ, το political thriller.
Η ταινία είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα συμπλοκής της δικτατορίας με την άκρα Αριστερά
Αυτή την φορά η στάση του γίνεται στην πολύπαθη λατινική Αμερική και την Ουρουγουάη, που μόλις έχει συνέλθει μετά από πολυετή κατάλυση του πολιτεύματος από τους στρατιωτικούς.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως το κράτος λειτουργεί σύμφωνα με τους θεσμούς, αφού μέλη της κυβέρνησης είναι όλοι ζάπλουτοι επιχειρηματίες, που κινούνται σύμφωνα με τα συμφέροντα της αμερικανικής προσταγής.
Κ. ΓΑΒΡΑΣ: "Στο κέντρο του προβληματισμού αυτής της ταινίας βρίσκεται τo πρόβλημα του νεοαποικισμού. Παλιά, όταν οι μεγάλες δυνάμεις αποφάσιζαν να «διεισδύσουν» σε μια χώρα χρησιμοποιούσαν θεαματικούς τρόπους επέμβασης: με το στόλο, με το στρατό, κλπ. Σιγά-σιγά όμως τα πράγματα αλλάζουν. Και σήμερα ζούμε ακριβώς αυτήν την περίοδο της αλλαγής: Έτσι, ενώ για μερικές χώρες εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται οι παλιές μέθοδες επέμβασης, για μια σειρά άλλες χώρες, ο στόλος και ο στρατός έχουν υποκατασταθεί από ένα νέο παράγοντα, τον «σύμβουλο». Αυτό αποτελεί και το θέμα της ταινίας. Ένας Αμερικανός «σύμβουλος» σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, συλλαμβάνεται από τα μέλη μιας επαναστατικής οργάνωσης. Οι επαναστάτες ανοίγουν μια μακριά συζήτηση μαζί του και πετυχαίνουν να αποδείξουν τους μηχανισμούς πού κινούν σήμερα τις επεμβάσεις αυτού του είδους."
Η προβολή της ταινίας συγκλίνει χρονικά με την Επέτειο του Πολυτεχνείου και τις ζοφερές αναμνήσεις της 7 χρονης χούντας.
Όμως η υπόθεση ουσιαστικά ανιχνεύει καταστάσεις σε μια "Μετα-δημοκρατία" Λατινο-Αμερικανικού τύπου (Oυρουγουάη).
Που μοιάζει αρκετά με την ανάπηρη Κοινοβουλευτική "Δημοκρατία" στην Ελλάδα πριν το 1967.
Και έχει αρκετά στοιχεία κοινά με τη Μετα-Μοντέρνα εφαρμογή ξένων επιταγών στην Ελλάδα του Μνημονίου του 2010.
Με Κοινοβούλιο και ατζέντα που καθορίζεται από κυρίαρχα Συμφέροντα Πολιτικής, Οικονομικής και Πολιτικής Ολιγαρχίας.
Αυτά τα συμφέροντα καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να εδραιώσουν την επιροή τους, συχνά όμως είναι ανίκανα από μόνα τους να ανταπεξέλθουν.
Τότε εισάγουν "τεχνογνωσία" , για την οποία πάντα "λεφτά υπάρχουν"...
Ο Γαβράς μετα το Ζ , συνεχίζει το ταξίδι του ανά τον κόσμο εντοπίζοντας πολιτικές καταστάσεις που δύσκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν δημοκρατικές, δίνοντας κι επισήμως σάρκα και οστά, ως κύριος εκφραστής του, σε ένα genre που μέχρι τώρα δεν υπήρχε καταχωρημένο στα αλμανάκ, το political thriller.Η ταινία είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα συμπλοκής της δικτατορίας με την άκρα Αριστερά
Αυτή την φορά η στάση του γίνεται στην πολύπαθη λατινική Αμερική και την Ουρουγουάη, που μόλις έχει συνέλθει μετά από πολυετή κατάλυση του πολιτεύματος από τους στρατιωτικούς.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως το κράτος λειτουργεί σύμφωνα με τους θεσμούς, αφού μέλη της κυβέρνησης είναι όλοι ζάπλουτοι επιχειρηματίες, που κινούνται σύμφωνα με τα συμφέροντα της αμερικανικής προσταγής.
Κ. ΓΑΒΡΑΣ: "Στο κέντρο του προβληματισμού αυτής της ταινίας βρίσκεται τo πρόβλημα του νεοαποικισμού. Παλιά, όταν οι μεγάλες δυνάμεις αποφάσιζαν να «διεισδύσουν» σε μια χώρα χρησιμοποιούσαν θεαματικούς τρόπους επέμβασης: με το στόλο, με το στρατό, κλπ. Σιγά-σιγά όμως τα πράγματα αλλάζουν. Και σήμερα ζούμε ακριβώς αυτήν την περίοδο της αλλαγής: Έτσι, ενώ για μερικές χώρες εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται οι παλιές μέθοδες επέμβασης, για μια σειρά άλλες χώρες, ο στόλος και ο στρατός έχουν υποκατασταθεί από ένα νέο παράγοντα, τον «σύμβουλο». Αυτό αποτελεί και το θέμα της ταινίας. Ένας Αμερικανός «σύμβουλος» σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, συλλαμβάνεται από τα μέλη μιας επαναστατικής οργάνωσης. Οι επαναστάτες ανοίγουν μια μακριά συζήτηση μαζί του και πετυχαίνουν να αποδείξουν τους μηχανισμούς πού κινούν σήμερα τις επεμβάσεις αυτού του είδους."
Η προβολή της ταινίας συγκλίνει χρονικά με την Επέτειο του Πολυτεχνείου και τις ζοφερές αναμνήσεις της 7 χρονης χούντας.
Όμως η υπόθεση ουσιαστικά ανιχνεύει καταστάσεις σε μια "Μετα-δημοκρατία" Λατινο-Αμερικανικού τύπου (Oυρουγουάη).
Που μοιάζει αρκετά με την ανάπηρη Κοινοβουλευτική "Δημοκρατία" στην Ελλάδα πριν το 1967.
Και έχει αρκετά στοιχεία κοινά με τη Μετα-Μοντέρνα εφαρμογή ξένων επιταγών στην Ελλάδα του Μνημονίου του 2010.
Με Κοινοβούλιο και ατζέντα που καθορίζεται από κυρίαρχα Συμφέροντα Πολιτικής, Οικονομικής και Πολιτικής Ολιγαρχίας.
Αυτά τα συμφέροντα καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να εδραιώσουν την επιροή τους, συχνά όμως είναι ανίκανα από μόνα τους να ανταπεξέλθουν.
Τότε εισάγουν "τεχνογνωσία" , για την οποία πάντα "λεφτά υπάρχουν"...
 |
| Κατάσταση πολιορκίας (Etat de siege) [ελληνικοί υπότιτλοι] (κλικ στην εικόνα) |